Adam Mickiewicz –
życiorys
Adam
Bernard Mickiewicz i herbu Poraj (ur. 24 grudnia 1798 w Zaosiu lub Nowogródku,
zm. 26 listopada 1855 w Konstantynopolu) – polski poeta, działacz polityczny,
publicysta, tłumacz, filozof, działacz religijny, mistyk, organizator i dowódca
wojskowy, nauczyciel akademicki.
Obok
Juliusza Słowackiego i Zygmunta Krasińskiego uważany za największego poetę
polskiego romantyzmu (zaliczany do grona tzw. Trzech Wieszczów) oraz literatury
polskiej, a nawet za jednego z największych na skalę europejską. Określany też
przez innych, jako poeta przeobrażeń oraz bard słowiański .
Członek i założyciel Towarzystwa Filomatycznego, mesjanista
związany z Kołem Sprawy Bożej Andrzeja Towiańskiego. Jeden z najwybitniejszych
twórców dramatu romantycznego w Polsce[9], zarówno w ojczyźnie, jak i w
zachodniej Europie porównywany do Byrona i Goethego. W okresie pobytu w Paryżu
był wykładowcą literatury słowiańskiej w Collège de France. Znany przede
wszystkim jako autor ballad, powieści poetyckich, dramatu Dziady oraz epopei
narodowej Pan Tadeusz uznawanej za ostatni wielki epos kultury szlacheckiej w
Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Narodowy poeta Polski, Litwy i Białorusi.
Działacz niepodległościowy, organizator polskich oddziałów do walki z Rosją,
bonapartysta.
Komentarze
Zacne, zacne
OdpowiedzUsuńAleFajny
OdpowiedzUsuńpęwnie to robiło jakies dziecko albo debil
OdpowiedzUsuń